WANDELEN: Biesland

Delft is voor mij een onbeschreven blad, ondanks het feit dat dochter Meike er een jaar heeft gestudeerd en dochter Ilse binnenkort aan de slag gaat bij een grote Delftse werkgever.

Delft staat momenteel enorm in de belangstelling vanwege Johannes Vermeer (1632–1675). Nu de grote Vermeer tentoonstelling in het Rijksmuseum in een mum van tijd was uitverkocht, blijft een bezoekje aan de plaats van handeling over. Een weekendje Delft brengt Marita en mij naar het Vermeer Centrum (met reproducties van al zijn zevenendertig werken op ware grootte) en Museum Prinsenhof (woning en werkpaleis van Willem van Oranje en plaats delict van zijn gewelddadige dood in 1584) met een speciale Vermeer tentoonstelling over de context van zijn kunstenaarschap. Vanwege het slechte weer tevens een interessant bezoek aan ‘De Porceleyne Fles’, de enige overgebleven fabrikant van Delfts Blauw.

Maar een zeldzame opklaring op zaterdag, 11 maart 2023, geeft mij (Marita heeft iets verkeerds gegeten en blijft misselijk achter in het hotel) de gelegenheid nog een natuurwandeling te maken in de buurt: een combinatie van de Bieslanden, Dobbeplas en Delftse Hout.

Ik start bij de Stadsboerderij, waar overigens de Schaapskooi al is gemuteerd in horeca. Het is er een drukte van jewelste van ouders met kinderen, die konijntjes en geitjes komen aaien. Een bedrijfsauto van Banketbakkerij Stoffers, met een reuzengebakje op het dak, heeft net bij de Schaapskooi zijn zoetwaren afgeleverd, niet voor de schapen, maar voor de familie Huppeldepup die de zaak vandaag heeft afgehuurd.

Ik zit spoedig in de Polder van Biesland, waar ecologisch wordt geboerd. Enkele boerensloten worden prachtig omzoomd door rietkragen. Er ligt een dun laagje ijs op het water. De polder is wel in bezit genomen door ingeburgerde allochtonen: Nijlganzen en Canadese ganzen. Dit oude kerkpad tussen Delfgauw en Delft eindigt bij de Bieslandse Heerlijkheid, enkele stijlvolle vakantieboerderijtjes. Een bewoner heeft zich toegelegd op ademcoaching ‘voor de ambitieuze vrouw die voelt dat er meer ín haar zit’.

Ik kruis bij ‘Café du Midi’ de weg naar Delfgauw. De naam Delfgauw is afgeleid van Delfgawech, een weg in het gebied van de Delf-vaart. De lettergreep ‘ga’ heeft vreemd genoeg een Friese oorsprong en betekent ‘gebied’. Denk maar aan ‘It Fryske Gea’, de Friese Landschapsvereniging, of al die  familienamen die eindigen op –ga, zoals Plantinga, producent van Beerenburg. Het moet even gezegd!

Een diepgelovige volkstuinhouder heeft met waxinelichtjes op een kaal bloembed de Calvarieberg uitgebeeld met de tekst ‘Op weg naar Pasen’. Ik hoop voor hem dat de waxine weer opdroogt zodat de lichtjes toch een keer kunnen branden.      

De uiengeur in het Bieslandse Bos is afkomstig van heel veel jonge plantjes daslook op de bodem. En tot mijn genoegen een slootkant met een aantal exemplaren van de tongvaren. Slechts één keer eerder kwam ik de tongvaren tegen (‘Voornes Duin’. In: Siem Sing a Song, 2020). Scheuten van harig wilgenroosje schieten overal uit de bodem.

In het bos een moerassig gedeelte waar een luid gefluit een grote groep smienten verraadt. Een koppeltje bergeend rust uit in een weiland. Dan wandel ik weer langs de bosrand met de zwarte els in volle bloei en eikvarens op de bodem.

Een stuk bos wordt met vereende krachten onderhanden genomen. Het is blijkbaar vandaag ‘NL Doet’. Ik denk tevreden: ‘Ik ook’.

Mijn route leidt door het Hondenbos. Nou, vooruit dan maar! Het is een zeer nat bos met vele kleine paadjes die uit de ondergroei tevoorschijn komen. Alleen kom ik er nu niet achter of dat paadjes van snuffelende honden zijn of van echt wild.       

Ik loop om de grote Dobbeplas heen, waar vooral kuifeenden dobberen. Enkele exemplaren van een kruisbloemige beginnen al te bloeien op dikke overblijvende stengels van vorig jaar. Ik vermoed de herik.

Ik moet ook nog een Speelbos trotseren, waar overigens niet gespeeld wordt. Er bevindt zich een amfitheater: een aantal stenen banken rond een vijver. Dit theater lijkt alleen geschikt voor ‘zeeslagje’.

Vervolgens een prachtig hobbelig voetpad op een smal dijkje langs de twee kilometer lange Tweemolentjesvaart. Speenkruid spreidt zijn gele bloemen in de zon. Ertussen de bloeistengels met gele bloemen van klein hoefblad en de roze bloeiwijzen van groot hoefblad.

Langs het gemaal Polder van Nootdorp kom ik in de wijk Delftse Hout met horeca Knus en de Grote Plas, waar volop gerecreëerd kan worden. Zelfs naakt, maar nu even niet. En dan heb je weer die Stadsboerderij.

Marita voelt zich gelukkig wat beter.

[Beeldverhaal]

Gepost: 30 Maart 2023

Trage Tochten: Trage Tocht Delfgauw (13 km)