WANDELEN: Amstelscheg

De Amstelscheg is een groene bufferzone ten zuiden van Amsterdam. Het is één van de buffers die als groene vingers de stad insteken, zodat de inwoners niet te ver van huis van een groengebied kunnen genieten. In het midden liggen rivier de Amstel en Ouderkerk a/d Amstel, omgeven door de polders tussen Amstelveen en Amsterdam-Zuidoost.

Mijn wandeling op woensdag, 17 mei 2023, start in Ouderkerk en volgt in grote lijnen de Amstel voor een retourtje Amstelstation. De Amstel is een gekanaliseerde rivier die ruwweg begint bij Uithoorn en via Ouderkerk door Amsterdam naar het IJ en het Markermeer stroomt (onder het Rokin en het Damrak door).

Ik zit in Ouderkerk meteen op een mooi oud dijkje met bloeiende klaprozen, krijsende halsbandparkieten en de Amsterdam Arena in de verte. Langs molen De Zwaan. Paardenkastanjes bloeien volop met hun witte toortsen en iepen laten hun gevleugelde vruchtjes waaien (iepensneeuw!).

Er wordt intensief geroeid op de Amstel. Nijlganzen en hun kroost moeten uitkijken voor de klappen van de roeispaan. Aan de overkant enkele statige buitens, zoals Oostermeer en Wester-Amstel, tussen modernere villa’s.  

De oevervegetatie bestaat uit riet, lisdodde en bloeiende gele lis. Op de wat drogere delen staan fluitenkruid, raapzaad, kleefkruid, boterbloem, hondsdraf en zelfs gewone vogelmelk en daslook. Valeriaan vertoont zijn eerste bloemknoppen.

Na een aantal kilometers langs de Amstel wandel ik door de Groot Duivendrechtsche Polder over mooie schelpenpaden. Essen in meer of mindere mate aangetast door de essentaksterfte fungeren als laanboom. Muskusratten worden in dit lage polderlandschap nog goed in de gaten gehouden. Daarvan getuigt een dienstauto van het Muskusrattenbeheer.

In een kleine plas vlak langs de A2 tientallen treintjes van grauwe ganzen met hun kuikens, honderden in totaal. Een bergeend houdt de wacht in de weilanden. Een heer fazant duikt weg voor mij in het hoge gras.

Ik ben terug bij de Amstel en passeer onderlangs de Rozenoordbrug in de A10. Aan de overkant het kasteel Amstelrust. De bermvegetatie wordt hier wat interessanter: vogelwikke begint te bloeien, barbarakruid in volle glorie, de schijnaardbei met zijn gele bloemen. Vanaf hier zijn de Amsteloevers grotendeels bezet door woonboten.

Een eindje door het Natuur Tuin Park Amstelglorie, een moerassig gebiedje waar de gele waterkers in het stilstaande water groeit. Veel jonge planten ook van de reuzenbalsemien.

Ik kom langs het clubgebouw van Poseidon, één van de roeiverenigingen langs de Amstel.

Vlakbij is een oldtimer boven op een ark geparkeerd (voorgoed!) als teken dat we in de grote stad met beperkte ruimte zijn aanbeland. Onder de S110 door (het verlengde van de A2 de Rivierenbuurt in). Een stijlvolle fietsbrug over de Duivendrechtsevaart (Brug 1962), gevolgd door een mooi wit ophaalbruggetje over de monding van een haventje, met zicht op de mooiste oude watertoren van Amsterdam in Park Somerlust, het voormalige terrein van de Zuidergasfabriek.

Nog een boothuis en steigers van de roeivereniging RIC. Daar kan ik geen A van Amsterdam in herkennen, maar het is dan ook begonnen als Roeivereniging Ignatius College.

Bij het Amstelstation steek ik via de Berlagebrug de Amstel over en volg de rivier stroomopwaarts. Een beeld van Martin Luther King is illegaal geplaatst in het park dat zijn naam draagt. Een logische combinatie zodat het beeld door de gemeente wordt gedoogd.

Nog een Amstel Boathouse, maar dit is horeca en geen roeivereniging. Ernaast de bekende elitaire begraafplaats Zorgvlied met bijzondere grafmonumenten. Een bijzondere pluk knolsteenbreek op de oever van de Amstel

Na de Rozenoordbrug, bij Kasteel Amstellust, begint het Amstelpark. Een heel mooi park met een aantal overblijfselen van de tweede Floriade, die hier in 1972 is gehouden. Ik loop even te dwalen omdat het ‘Tekenkabinet’ in de beschrijving inmiddels een ‘Textielatelier’ is geworden. Het smalspoor is niet slechts een relict van de Floriade, want je kunt er nog steeds de trein nemen.

In het park ligt het indrukwekkende Rozenoord Monument: honderdveertig verspreid staande metalen stoelen op een cementen vloertje met de naam van elk van de honderdveertig verzetsmensen die hier in de oorlog zijn gefusilleerd. Een roos op de zitting van elke stoel resteert van de dodenherdenking op 4 mei. Een eekhoorn blijft minutenlang doodstil zitten op het asfalt. Volgens mij houdt hij twee minuten stilte.

Bij de Riekermolen verlaat ik de Amstel om langs de oostrand van Amstelveen door de polders te wandelen. Achter het beeld van een knielende Rembrandt, die een schets maakt, ligt een groot schooltuincomplex. De naamborden van de jonge tuiniers (Dyuti, Ela, Ty, etc.) nemen een groot deel van de perkjes in beslag. Met zulke exotische namen zitten er vast wel enkele bijzondere groenten tussen. Een wandelpad afficheert zich als Ecolint, maar naast de gewone onkruiden valt slecht een grote hoeveelheid van de hartzonnebloem (Doronicum) op.

Wanneer ik langs de sportvelden van AMVJ wandel (ik associeer de naam met hockey, maar AMVJ beoefent veel meer sporten), zal de A in de naam nu wel staan voor Amsterdam/Amstelveen. Maar AMVJ is zoiets als het Amerikaanse YMCA. Het staat voor Algemene Maatschappij Voor Jongemannen, en na de oorlog ‘Voor Jongeren’ toen er ook meisjes mochten hockeyen.

De Middelpolder is een mooie extensieve polder met broedende kokmeeuwen en sterns, roepende koekoeken en heel veel grote ratelaar in bloei. Een koppeltje futen leert hun enig kind dat er naast dierlijk voedsel ook eetbare plantjes bestaan (misschien zijn de ouders wel vegetarisch!). Vlakbij Ouderkerk langs een sloot een solitaire pluk moerasandijvie. Die is ook eetbaar.          

[Beeldverhaal]

Gepost: 4 Juni 2023

Groene Wissel 238: Amsterdam Amstel (17 km)