SELFIES: Zuid-Afrika – Mlilwane

Dinsdag, 18 juli 2023. Hè, hè, eindelijk een warme dag voor de korte broek. Ons eerste doel van vandaag is een busritje naar Mantenga Nature Reserve in de Ezulwini Vallei. Ezulwini betekent ‘plek in de hemel’.

Het Cultural Village bestaat uit een prachtig dorp van traditioneel gebouwde rondavels. Wij zijn hier niet voor een culturele show, maar voor een wandeling naar een waterval. ‘Beware of crocodiles’ waarschuwt een bord onderweg. De waterval is een mooie plek waar Afrikaanse bonte kwikstaarten rondvliegen tussen de rotsen. Langs het water groeit een soort watermunt. Jonas kan het niet laten zo hoog mogelijk over de rotsen naar de waterval te klimmen. Bij het traditionele dorp krijgen we vóór vertrek ongepland een ‘voorsmakie’ van een riedel op de balafon.

We keren terug naar Lobamba, om door te rijden naar Mlilwane Wildlife Sanctuary. Mlilwane betekent ‘klein vuur’ en verwijst naar een heuvel die regelmatig getroffen wordt door de bliksem.

eSwatini mag dan één van de kleinste landjes van Afrika zijn, het lijkt wel de grootste Amerikaanse Ambassade te hebben van heel Afrika. Misschien om het pro-Russische Zuid-Afrika af te luisteren en de Chinese activiteiten in zuidelijk Afrika te monitoren. De BRICS landen (Brazilië, Rusland, India, China, Zuid-Afrika) houden in augustus hun top in Zuid-Afrika. Poetin zal niet durven komen, want Zuid-Afrika zou hem moeten arresteren en uitleveren aan Den Haag. Van deze Amerikaanse Ambassade heeft Poetin niks te vrezen, want net als Rusland erkent Amerika het Internationaal Strafhof niet.

We komen ook langs het Parlementsgebouw, maar eSwatini blijft een ‘geleide democratie’, want wat de parlementariërs ook beslissen, de koning heeft het laatste woord. 

Er wordt gepauzeerd bij een souvenirmarkt (beeldjes, bordjes, baobab batik), die zich heeft ontwikkeld rond de Swazi Candles Factory. Een enorm assortiment aan grote of kleine, vierkante of ronde kaarsen. Van die typische producten die je in Derde Wereld Winkels kunt kopen. [Bij terugkeer vindt Marita ze meteen bij de Wereldwinkel in Wageningen]. De binnenkant brandt op, waarna de buitenkant een beetje doorschijnend wordt. Je kunt er dan een nieuw waxinelichtje in doen. Wij staan even te kijken hoe in een kwartier een olifant in elkaar wordt gekneed, met een lont die uit zijn rug steekt. Bij de mooie gekleurde patronen moeten we onwillekeurig terugdenken aan de hoopjes gekleurde steentjes of steengruis, die we gister onderweg zagen.

Via een open vlakte met vele nyala’s, impala’s, blesbokken, roan-antilopen en knobbelzwijnen bereiken we een meertje met een eilandje, waar een viertal enorme krokodillen liggen te zonnen. Ze worden vergezeld door een vogel, de waterdikkop (watergriel). Deze ogenschijnlijke domkop maakt haar nest in de buurt van het nest van de krokodil. Bedreigt een dief het nest van de dikkop dan slaat zij alarm, en komt de krokodil in actie omdat die denkt dat haar eieren gevaar lopen. De eierdief kiest dan (geen) eieren voor zijn geld.

We gebruiken de lunch in het Culturel Village. Een bordje bij de kassa intrigeert me: ‘Please insist on receipts. This helps nature conservation’. Een nette manier om te zeggen dat het fraude voorkomt.   

Na de lunch kan er gefietst of gewandeld worden in de omgeving. José, Marijn, Marita en ik kiezen voor een wandeling. Je kunt in dit dorp overnachten in rondavels, die van alle gemakken zijn voorzien, een soort clamping. Sommige hutten worden opnieuw rietgedekt.

In en buiten het dorp komen we nog een nyala bok tegen, een knobbelzwijn, boszwijnen en helmparelhoenders, een gekraagde klauwier en twee witkapbijeneters. Bij een paardenstal een enorme kandelaar’cactus’ (Euphorbia) en in een watertje een populatie papyrus.

Bij de ingang van het dorp hangen rekken vol met geconfisqueerde valstrikken: meer dan 20,000 in tien jaar tijd tussen 1960 en 1970, dus de periode vlak nadat Ted & Liz Reilly in 1961 besloten om van hun boerderij een natuurreservaat te maken.

Ik weet niet meer precies waar ik de spreuk van Mahatma Gandhi gezien heb, maar wij mogen het met onze bioindustrie wel eens ter harte nemen: ‘A nation can be judged by the way its animals are treated’.

[Beeldverhaal S629]

[Doorklikken naar volgende verhaaltje S630]

Gepost: 15 Augustus 2023