SELFIES: Zuid-Afrika – Krugerpark

Donderdag, 20 juli 2023. Het heeft vannacht geregend. De weersomslag heeft plaatsgevonden. De lucht is bewolkt, de temperatuur valt mee.

Wanneer we om kwart voor zes de ontbijtkamer willen betreden is het hotel nog pikkedonker. Pieter neemt contact op met de waarneemster, die ervan overtuigd is dat we ontbijt om kwart voor zeven hebben besteld. Sorry mevrouw, we waren er allemaal bij toen gistermiddag kwart voor zes werd afgesproken.

Het andere in alle haast opgetrommelde personeel weet toch in een mum van tijd een ontbijt op tafel te zetten. Was mevrouw een beetje pissig (uiteindelijk op zichzelf), het zwarte personeel, dat ruw uit de slaap is gewekt, vertoont een en al grijns en opgewektheid.

Dewandré vindt de vertraging maar niks en drukt een keer extra de gaspedaal in om toch om zeven uur bij de Phabeni Gate te zijn, waar de safari jeep met gids Nikkie op ons wacht. 

We zijn goed voorbereid op de koude wind die altijd door een open jeep waait, zeker op een bewolkte dag. Veel laagjes kleding en dekentjes over de benen. We rijden negen uur lang rondjes in het zuidwestelijke deel van het Krugerpark. Uiteraard onderbroken door plaspauzes in Skukuza Kamp en een lunch pauze bij Pretoriuskop. De verzorgde lunch uit de koelbox bestaat uit een boboti, rijst, brood, salade, fruit.

Helaas werkt de geluidsinstallatie van de jeep niet, zodat Nikkie achterin niet is te verstaan. Toch veel gezien, vooral door de scherpe ogen van Tjerk, maar soms ook wel een uur bijna niks. Dit heeft ongetwijfeld ook met het weer te maken.

De oogst omvat in elk geval vier van de ‘big five’: enkele buffels, een redelijk aantal olifanten (van de 30,000), enkele witte neushoorns (‘wit’ is foutief afgeleid van het Afrikaanse ‘wyd’, en de tweede naam is dan ook breedlipneushoorn), en een viertal leeuwen op grote afstand. Het luipaard is moeilijk, want die ligt meestal ‘lazy’ op een boomtak, helemaal onzichtbaar bij ‘hazyview’.

Andere grote jongens en meisjes zijn de vele nijlpaarden, een flinke groep giraffen en talloze zebra’s. Het voetvolk bestaat vooral uit antilopen: impala, nyala, koedoe, duiker, waterbok, klipspringer en wildebeest (gnoe). Een groepje diversen met knobbelzwijn, baviaan, meerkat, glansspreeuw, witruggier, slangenarend en zwartbuiktrap.

Bij Lake Panic een voetgangerstunnel die uitkomt bij een meertje met een kijkhut. Een groepje nijlpaarden trekt meteen de aandacht, maar ik ben meer gespitst op de vogels. Wanneer we komen aanlopen vliegen twee zwart-witte ooievaars op, waarschijnlijk de zadelbekooievaar. Verder zitten samen op een dooie tak een Afrikaanse slangenhalsvogel en een bonte ijsvogel. Op een andere tak een ralreiger, klaar om een visje aan de snavel te rijgen. De ralreiger één keer eerder gezien, vorig jaar in Gambia (zie: 'Gambia – Verkenning'). Ook de grauwe buulbuul vliegt rond en er hangen vele wever nesten in de bomen.

Tijdens de lunch krijg ik een prachtige kuifbaardvogel en de treurdrongo voor de lens. Minder leuk is dat bij het uitstappen een ondeugend wild haakje mijn spijkerbroek te grazen neemt. De winkelhaak is zo groot dat ik de rest van de dag bijna in mijn blote kont loop. De spijkerbroek is niet meer te redden.

Het Krugerpark staat vol met kale marula bomen, waarvan de schors duidelijk wordt aangevreten. Het is de favoriete boom van olifanten, maar die zouden er toch wat zuiniger mee moeten omspringen. Vele bomen overleven de vraat niet.

Om vier uur in de middag zijn we terug bij de Gecko Lodge. Onze zich verslapende waarneemster is vertrokken en de eigenaren zijn terug van vakantie.

Meteen een warme douche om de kou uit het lijf te verdrijven. Vervolgens een aperitief met Margreet en Diana in de eetzaal. We blijven ook lekker doorkletsen met hen tijdens het avondeten.

Om negen uur begint de ‘load-shedding’. De kamers zijn echter voorzien van een acculamp die de hele dag heeft kunnen opladen. Licht uit, spot aan!      

[Beeldverhaal S631]

[Doorklikken naar volgende verhaaltje S632]

Gepost: 20 Augustus 2023