SELFIES: Gambia – Serekunda

 

De zon is ons opnieuw goedgezind door zich koest te houden achter sluierbewolking op vrijdag, 25 november 2022. Vandaag staat een bezoek aan de grote markt van Serekunda op het programma. Meike en kleermaker Kebba komen ons ophalen met de gele taxi, want er moeten op de markt nog meer lappen stof worden gekocht.

 

Gele taxi’s mogen niet overal passagiers oppikken. Ook bij ons hotel blijkt dat recht voorbehouden aan de wat luxere groene taxi. De gele taxichauffeur krijgt dan ook een uitbrander van de zelfbenoemde toezichthouder en begint te rijden terwijl ik half in de taxi hang. De hak van mijn rechtervoet komt onder het achterwiel. Mijn kreet van pijn moet te horen zijn geweest tot in Droge Ham in Friesland. De schade blijkt gelukkig mee te vallen, blauwe plekken en een flinke schaafwond. Mijn achillespees is nog intact, en dat is toch de achilleshiel van het lopen. [Bij thuiskomst is echter mijn voet enorm opgezwollen en ontstoken, en een wondbehandeling in het ziekenhuis en een antibiotica kuur zijn nodig voor herstel].     

 

De Serekunda markt is het prototype van een Afrikaanse markt: chaotisch druk, kleurrijk en geurrijk. Een enkele auto probeert zich tussen de kraampjes en uitstallingen een weg te banen. Dak en motorkap van een parkeerde auto dienen als etalage van een schoenenverkoper. Het is vrijdag, de moskee roept luidkeels op tot het gebed in dit overwegend islamitische land.

 

Terwijl de dames in de stoffenzaak geen keuze kunnen maken vanwege de overdaad aan kleuren en motieven, probeer ik me een beeld te vormen van het groenteaanbod op de markt. Een zeer beperkt aanbod! 

 

De belangrijkste bladgroente is ongetwijfeld de roselle (bissap), net als in Côte d’Ivoire. Zowel de bladeren als de vlezige kelken (groen of rood) worden apart in kleine hoopjes aangeboden. Cassaveblad, blad van zoete aardappel, munt, lenteui, sla, witte kool en af en toe een beetje ‘waterleaf’ (Talinum) is alles wat ik in de gauwigheid heb kunnen ontdekken. Een veel geringer assortiment dan op de markten van Côte d’Ivoire en Benin, waar ik vorig jaar heb geïnventariseerd (‘Terug naar Afrika’. In: Paradijs, 2022).      

 

Onder de vruchtgroenten is okra zeer belangrijk. De oudere vruchten worden vaak even opgefrist in een bak water en in schijfjes verkocht in een plastic zakje. Veel aromatische chinense peper, weinig gedroogde hete peper. Een flink aanbod van Afrikaanse aubergines in de verschillende maten. Natuurlijk tomaat, komkommer, Europese aubergine, en paprika. Verder grote zakken uien (veelal import uit Holland!) en wortel.

 

Het fruit wordt dit jaargetijde gedomineerd door watermeloen (overigens vooral buiten de markt verhandeld), terwijl sinaasappels en appels voorzien zijn van individuele stickertjes, dus import. Marita herkent een klein snackvruchtje van haar vroegere verblijf in Guinee: fluweeltamarinde (Dialium guineense). Het vruchtvlees is aangenaam zoetzuur.

 

We gaan terug naar het atelier van kleermaker Kebba voor het opnemen van de damesmaten. Die maten verdampen bij de enorme baobabs die het dorp schaduw en allerlei nuttige producten verschaffen.

 

We eten een soort bami bij het Leybato Beach Hotel en slenteren over het strand terug naar ons eigen hotel voor een siësta. In de schelpenhopen op het strand liggen verdacht veel oranje exemplaren van de typische Shell schelp. Een groepje geelgroene meerkatten – de meest voorkomende aap – bezoekt dagelijks ons hotel om te snaaien wat er te snaaien valt.

 

Om vier uur lokale tijd volgen we de teleurstellende wedstrijd Nederland–Ecuador op een groot scherm in de Paradise Beach Club, samen met Meike en enkele vrienden. Ecuador had het meeste recht op de overwinning, maar Nederland komt er goed vanaf met het gelijke spel.

 

We sluiten de dag af in een goed visrestaurant langs het strand. Mijn viskeuze blijkt niet voorhanden en muteert daarom in ‘chicken in hot garlic sauce’.   

 

[Beeldverhaal]

                  

Gepost: 27 December 2022