WANDELEN: Van Bi naar Ba

In ‘Mooisteroutes.nl’ terminologie heet deze wandeling ‘Biltse Baaierd’, een lijnwandeling van Bilthoven (Bi) naar Baarn (Ba), met een diversiteit aan landschappelijke elementen op de overgang van de Stichtse Lustwarande naar de Laagte van Pijnenburg. ‘Baaierd’ is volgens de Van Dale ‘de ongevormde elementen waaruit naar het boek Genesis de aarde is geschapen’ oftewel ‘chaos’. We zullen zien.

Tegen alle adviezen van Biltse weerlieden in – er trekken herfstachtige storingen over het land – besluit ik het er toch op te wagen op maandag, 26 september 2022. Afgezien van een enkele korte bui wordt slechts motregen mijn deel, prima wandelweer. Ik heb mijn regenjack niet aan gehad.

Vanaf station Bilthoven zit ik bijna meteen in het Heidepark, een aardig stadsbos met een stukje heide (zonder bloei) en twee vennen. Op de oevers veel zwart tandzaad, gewone waternavel en talloze hondensporen. Duidelijk een hondenuitlaatbos met zwemgelegenheid. Twee rozetten krabbenscheer drijven op het water, atypisch, waarschijnlijk door iemand hier gedumpt.    

Eenmaal buiten de dorpsgrenzen kom ik in de Ridderoordse Bossen, een overgangsgebied van de beboste Utrechtse Heuvelrug naar het open veenweidegebied in het westen. De bosbodem is bedekt met fraai haarmos en groot laddermos, blauwe bosbes, brede stekelvaren, adelaarsvaren en plakkaten jonge schapenzuring. De herfst is begonnen tot genoegen van de paddenstoelen, zoals de roestvlekkenzwam, biefstukzwam (eetbaar!), dennenvoetzwam, reuzenzwam, witte bultzwam en zwavelzwam. Ze duiken overal op, uit de bodem, op dode boomstronken of op levende bomen.

Bij een kruising van paden valt mijn oog op een groepje uitgebloeide planten van valse salie. Iets verderop, langs gegraven afvoergreppels, groeit kussentjesmos en in de greppels een flinke populatie van de koningsvaren, die ik pas één keer eerder (bewust) ben tegengekomen.

Midden in het bos een toegangspoort, die nergens naar toe lijkt te leiden, met als opschrift ‘Vijverhof’, relict van een landgoed bij Den Dolder. Het verklaart de majestueuze bomen  waar ik net tussen heb gewandeld.  

Aansluitend op de buitenplaatsen van de Stichtse Lustwarande op de Utrechtse  Heuvelrug, liggen er een flink aantal landgoederen in de Laagte van Pijnenburg, waaronder uiteraard Pijnenburg en Venwoude. Venwoude dankt zijn naam aan een vijver.

De bosandoorn is zo goed als uitgebloeid. Een modderig deel van een brede boslaan herbergt een spontaan perkje met reuzenbalsemien, klein springzaad en hondsdraf. Langs een drainagegreppel groeit volop de varen dubbelloof.

Het Nonnenland is een voormalig hoogveenmoeras. De naam verwijst naar de ontginning in opdracht van het nonnenklooster Oostbroek in De Bilt, nauw gelieerd aan de Sint-Laurensabdij. Dit belangrijke dubbelklooster in de late middeleeuwen was verantwoordelijk voor de ontginningen van de veengebieden ten oosten van Utrecht (‘De Bilt’. In: Paradijs, 2022). Het gebied wordt begraasd door witte koeien, waarschijnlijk Charolais dikbilrunderen.

Een korte zijwaartse verlenging van de route brengt me naar Lage Vuursche met beschermd dorpsgezicht. Ik loop al snel langs de zeer hoge omheining met camera bewaking van de terreinen van kasteel Drakensteyn, een soort EBI (Extra Beveiligde Inrichting), waar Beatrix zich sinds haar pensionering heeft opgesloten. Vóór haar kroning woonde ze er ook van 1963–1981, samen met Claus en de drie kinderen. De ingang van Drakensteyn ligt pal in het dorp, maar het kasteel is door de omringende vegetatie volledig aan het zicht onttrokken. Naast de hoofdingang ligt de Stulpkerk, vernoemd naar een oude boerderij. Ook hier zitten de hekken potdicht. Beatrix gaat hier ongetwijfeld ter kerke en op het omringende kerkhof is de verongelukte Friso begraven. Opvallend veel horeca in Lage Vuursche, pleisterplaats van dagjesmensen in een mooie omgeving.

De route vervolgt naar het Pluismeer (geen veenpluis te bekennen). Het pad langs het Pluismeer loopt door een imposante begroeiing van manshoge adelaarsvarens. Dan door heidegebied De Stulp. De heide is bruin en lijkt aardig verdroogd. Enkele plekken staan vol met het bleke rendiermos. Ook hier doen witte Charolais runderen zich te goed aan het pijpenstrootje.

Terwijl ik uitgebloeide brunel tussen hoefblad bekijk, word ik gepasseerd door een meute van een tiental honden met een escortdame van de uitlaatservice. De makkelijke honden lopen los, de kwajongens zijn aangelijnd. De dame in kwestie vindt zelf de groep ook wat te groot (noodgeval!), maar vooruit, het is regenachtig dus weinig wandelaars in het bos.

Ik bereik het Baarnse Bos, een parkbos gelegen tegenover Paleis Soestdijk, aangelegd medio achttiende eeuw in Franse stijl met lange lanen en zichtlijnen. Plompverloren staat in het bos een grote oranje stenen bank (De Troon) en even verderop kom ik bij de Grote Kom, een gestileerde vijver, gevoed door kwel, centraal punt van een sterrenbos. Bij aanleg stond het parkbos vol met marmeren beelden, nu staan bij de Grote Kom vier houten beelden, die de kledingstijlen van de laatste vier eeuwen verbeelden. Het beeld van de twintigste eeuw bestaat slechts uit een sokkel. Het is de bedoeling dat je er zelf in je kloffie op gaat staan om het beeld te completeren (je moet wel afkomstig zijn uit de vorige eeuw!). Aan de noordkant van het park groeit een koningslinde, omgeven door een sierhek. Geplant op 30 april 2013 ter herdenking van tweehonderd jaar Koninkrijk der Nederlanden.

In Baarn staan, bizar genoeg, twee monumentale stationsgebouwen op nog geen tweehonderd meter van elkaar. Het huidige station uit 1874 bedient nu namens NS alle treinen, maar behoorde destijds bij een regionale spoorwegmaatschappij voor de verbinding tussen Amsterdam en Amersfoort. Het tweede station uit 1898 van een concurrent had zijn eigen spoor en verzorgde de verbinding van Baarn naar Utrecht. In het bijzondere gebouw is nu het Eethuys-Café De Generaal gevestigd. Het ligt aan de Lt. Gen. van Heutszlaan, vandaar de naam.

In twintig minuten reis ik met het Stichtse lijntje terug van Baarn (Ba) naar Bilthoven (Bi), langs de stations Soestdijk, Soest en Den Dolder. Ik moest op station Baarn een halfuurtje wachten, maar mocht in mijn vuile, natte kloffie helaas geen gebruik maken van de Koninklijke Wachtkamer.                                   

[Beeldverhaal: https://www.jansiemonsma.nl/453349601] 

Gepost: 3 Oktober 2022

Mooisteroutes.nl: Biltse Baaierd (18 km)